Han fekk rykte som naturskildraren framfor nokon i norsk litteratur, og var ein av våre mest folkekjære forfattarar. Mikkjel Fønhus (1894-1973) gav ut bøker med opplag på fleire titusen, og titlar som Trollelgen og Der villmarka suser stod i alle norske bokhyller. Men så stilna det kring han. «Mikkjel ser ut til å vere klar over det sjølv: Han kunne dyr betre enn folk», skriv Tore Renberg, som no har lese Fønhus sine rovdyrromanar med ørneblikk. Kva er det så som openberrar seg i dei menneskefråvende skildringane og blodstenka bileta av naturens vald?
